Για πολλούς, το μόνο αθλητικό γεγονός που έκανε τον κόσμο να κολλήσει μπροστά στις
οθόνες του την περίοδο της καραντίνας, ήταν ένα ντοκυμαντέρ 10 μερών, για την καριέρα
και κυρίως την τελευταία χρονιά του Michael Jordan με τίτλο “The Last Dance”. Η επιτυχία
ήταν τεράστια, αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι αυτής της επιτυχίας ήταν ότι ουσιαστικά
σύστησε τον MJ σε ένα κοινό που δεν τον είδε ποτέ να παίζει, να νικάει να καρφώνει. Και
βέβαια, στην ψηφιακή εποχή, έσπευσαν όλοι να αναζητήσουν μέχρι και ολόκληρους
αγώνες για να δουν πιο προσεκτικά το μεγαλείο του.
Το δεύτερο πράγμα που ήταν άμεση συνέπεια όλων αυτών, είναι και το αγαπημένο hobby
των απανταχού μπασκετόφιλων: Το debate για το «Ποιος είναι καλύτερος». Και βέβαια τα
τελευταία 17 χρόνια ένα όνομα είναι στα χείλη μικρών και μεγάλων, που μπροστά μας
διεκδικεί αυτόν το τίτλο. Ο LeBron James. Για πολλούς η σύγκριση και μόνο είναι
ιεροσυλία, για άλλους, ο Jordan είναι ξεπερασμένος και ο LeBron είναι ο star του 21 ου
αιώνα. Πάμε λοιπόν να προσπαθήσουμε να το λύσουμε μια και καλή.
H Στατιστική προσέγγιση
Το πρώτο πράγμα που κάνουν οι αναλυτές, αλλά πολλές φορές και οι fans πλέον, αφού
όλα είναι προσβάδιμα στο ίντερνετ, είναι να τσεκάρουν τους αριθμούς. Και οι αριθμοί δε
δίνουν οριστική απάντηση. Ο MJ είναι καλύτερος σε πόντους και βολές, ο LeBron σε
ριμπάουντ, ασίστ και πολύ λίγο σε ποσοστά. Γενικά οι αριθμοί προφανώς και έχουν κάποια
αξία, σπάνια λένε όλη την αλήθεια. Για παίχτες σε τόσο υψηλό επίπεδο είναι πάντα
αποθεωτικοί και σπάνια αποκαλυπτικοί.
Τα επιτεύγματα
Και εδώ μιλάμε για κατάλογο πάνω στον κατάλογο για τον καθένα τους. Σημειωτέον ότι ο
Jordan έσπασε την καριέρα του στο peak της ενώ ο LeBron όχι μόνο δε σταμάτησε, αλλά
είχε και πολύ λίγους τραυματισμούς. MVP, All Star, All NBA, Αμυντικά επιτεύγματα είναι
πάνω κάτω τα ίδια και για τους δύο. Ο Jordan έχει 6 τίτλους (στις έξι εμφανίσεις του σε
τελικούς) με 6 Finals MVPs, ενώ ο LeBron έχει 3 (σε 9 εμφανίσεις) με 3 Finals MVPs. Εδώ
πολλοί σημειώνουν την ανωτερότητα του Jordan, το ότι δηλαδή όταν έφτασε στην κορυφή,
δεν έπεσε ποτέ, παράμονο όταν δε συμμετείχε στο πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά, μην
παραβλέπουμε το απίστευτο επίτευγμα του James, με 8 συνεχόμενες εμφανίσεις σε
τελικούς, σε μια εποχή που superstars σεν περνάνε ποτέ την πόρτα τους (Carter, Paul,
Lilard, κ.α.).
Impact on the game
Πολλές φορές πρέπει να παίρνουμε υπόψιν και την επίδραση που έχει ο κάθε παίχτης στο
άθλημα, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Σαφώς και ο LeBron είναι στα
δωμάτια όλων των παιδιών εδώ και 15 χρόνια, γεμίζει τα highlights των κινητών μας, είναι
σε όλα τα media και έγινε ο πρώτος παίχτης που αποφάσισε να μεταφέρει στους αθλητές
την τύχη των επιλογών τους και όχι στους ιδιοκτήτες και στους μάνατζερς. Όμως ο Jordan
έβαλε το ΝΒΑ στον Παγκόσμιο χάρτη. Το έκανε γνωστό, cool και έγινε ο πρώτος μαύρος
αθλητής – μέρος της παγκόσμιας pop κουλτούρας. Η παρουσία του άλλαζε τον αέρα της
αίθουσας και βέβαια έγινε ο πρώτος αθλητής που τα παπούτσια του και τα ρούχα του
έγιναν ανάρπαστα και συνεχίζουν να είναι 20 χρόνια μετά το τέλος της καριέρας του.
Με «γυμνό» μάτι
Και περνάμε σε αυτό που πάντα πρέπει να είναι ο απόλυτος κριτής μας για ένα παίχτη. Η
αίσθηση που σου αφήνει όταν τον βλέπεις. Ο LeBron είναι ένας υπεραθλητής.
Ασταμάτητος. Ακόμα και στα 35 του, όταν αποφασίσει να μπει στη ρακέτα, όλοι λίγο
ανησυχούν για τη σωματική τους ακεραιότητα… προσέχει το κορμί του, είναι ένας από
τους ικανότερους πασέρ στην ιστορία, και αγαπητός σε όλους. Αδυναμία του μπορεί να
θεωρηθεί το ότι δεν πολυζητάει την μπάλα στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός κρίσιμου
αγώνα (προτιμά να πασάρει, το μεγαλύτερο clutch highlight του είναι μια τάπα, μην
ξεχνάμε), σε αντίθεση με άλλους παίχτες και κυρίως τον Jordan που ζούσε για αυτές τις
στιγμές.
Ο Jordan ήταν η προσωποποίηση της τελειότητας. Η κινησιολογία του, η ελαφρότητα των
κινήσεών του. Άλλαξε το παιχνίδι του όσο μεγάλωνε και είχε ένα ανίκητο fadeaway jumper.
Ήταν η προσωποποίηση της θέλησης και της νίκης. Δεν υπήρξε παίχτης που να μπορούσε
να τον περιορίσει σε μια εποχή που οι κανόνες έδιναν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα στους
αμυντικούς. Ίσως είναι άδικο να συγκρίνουμε κάποιον άλλον με τον MJ γιατί πάντα αυτός
που καταρρίπτει τα στεγανά και τα τείχη θα είναι πάντα πρώτος στη συνείδηση του
κόσμου.
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε πολλά άλλα στοιχεία σύγκρισης, όπως το γεγονός
ότι ο LeBron έχει πιο πληθωρική κοινωνικοπολιτική παρουσία, ή ότι ο Jordan έμεινε πιστός
στους Bulls και δε μηχανοραφούσε ώστε να έχει συμπαίκτες επιλογής του. Ότι και να λέμε,
ο James χρειάζεται μία ή δύο απίστευτες σαιζόν για να πείσει τους πιο παλιούς. Ίσως σε
μερικά χρόνια να θεωρείται αυτός ο GOAT, αλλά για τώρα, ας μείνουμε ακόμα στον
Michael Jordan.